Reisverslag TeamBaJa (liefst commentaar in andere post)

[Bartjuh80]

Daar is het dan, het verslag van de eerste dag amsterdam dakar challenge 2011. We zijn nog steeds in de running en alles verloopt over het algemeen zonder problemen.

Het begon allemaal vanochtend om 6 uur toen de wekker ons deed ontwaken. Even alles op een rijtje zetten en voor de laatste keer check voor alle waardevolle papieren. Om 7.10 hadden we afgesproken bij de ANWB te Kapelle met team dessertghost.

De eerste stop was bij het Tankstation de Meeuw in Rilland, dat tankstation heeft ons nog wat benzine gesponsord. Vlak voor de aankomst bij het tankstation waren wij ineens de dessertghost kwijt! Het bleek dat zij al een lekke band hadden aan het karretje. De band snel verwisseld en 20 minuten later konden we de reis weer hervatten. Zonder reserveband van het karretje maar dat was dan jammer.

De Lada hield het vooralsnog erg goed uit, we reden ongeveer 100 km/u (echte kilometers) Dus het schoot lekker op.

Gezellig uitgezwaaid door iedereen in Amsterdam, bedankt vrienden en fam die de moeite hebben genomen te komen kijken!

Voor de rest verliep de reis erg voorspoedig tot het avondeten, de Lada pruttelde heerlijk 1:7 door en we gingen bij het grote Shell tankstation na Parijs wat eten. Ook team 1202 ging met ons mee om een hapje te eten. Toen we terugkwamen van het eten paste ineens de autosleutel van Jan niet meer op de bestuurdersdeur van de Lada. Ook team 1202 had hetzelfde probleem. Wat bleek: ze hadden in de 20 minuten dat we binnen hadden zitten eten (met zicht op de auto’s) geprobeerd de deuren open te breken met een schroevendraaier! Gelukkig zijn ze daar bij ons niet in geslaagd, maar team 1202 was wel mooi de digitale camera kwijt. Waarschijnlijk hebben we ze in de daad betrapt, anders waren wij ver van de pad geweest!

Om 20.30 zijn we heerlijk relaxed bij David-Jan en Annemiek aangekomen in Rebrechien. Daar waren we de eerste editie gestrand en konden we nu weer overnachten samen met de dessertghost.

Net een lekkere douche genomen en nu ga ik slapen, morgen rond 7u weer op pad!

[ladanivabelgium]

De Niva tijdens de doortocht aan de Nederlands-Belgische grens




Dit heb ik er even bij gezet, Bart, nu is dit topic helemaal voor jouw

[Bartjuh80]

Dag 2, we hebben de eindbestemming gehaald in Burgos (Spanje)! Na ongeveer 930 km te hebben gereden vandaag zit ik een biertje te drinken aan de bar in Hotel Buenos Aires.

We hebben vandaag weinig noemenswaardigheden, we kregen nog even de schrik van ons leven toen de Lada een plasje koelvloeistof onder de auto vormde. Achteraf bleek het slechts een kwestie van een slangenklem aandraaien en probleem opgelost!

(zie dit ook in technische vragen, antwoorden daar) nog wel even een Niva vraag, de auto werd toen de zon begon te schijnen en er geen koeling van de regen was behoorlijk warm binnen. De kachel lijkt continu te stoken ook op het koudste standje is het gewoon hete lucht die naar binnen blaast. Iemand enig idee waar we dit kunnen zoeken? Wellicht een manier om de verwarming af te sluiten vanaf het motor compartiment?

We zijn vandaag gezellig met team La Freak, daddy cool, grip, orangina en desert ghost opgetrokken.

Morgenochtend vroeg weer op voor de volgende 900 kilomter!

[Bartjuh80]

Dag 3:

Daar lig ik dan, in Sotogrande in het uiterste puntje van Spanje. Vandaag de derde dag van het kilometervreten in Europa achter de rug.
We hebben weer 900 kilometer afgelegd vandaag, zonder noemenswaardige problemen weliswaar!

Vanochtend zijn we rond 7u vertrokken vanuit een hotelletje in Burgos. we hadden beiden goed geslapen op een heerlijk bed (voor 40 euro met z’n 2en)
Toen we bij de auto aankwamen bleek het dat er een dikke laag ijs op lag, dus eerst krabben en bikken voordat we konden vertrekken.In konvooi samen met teamdessertghost, la Freak, Grip en Daddy cool hebben we tot aan toremolinos samen gereden.

Toen we na een urenlange tocht door de olijvenvelden en prachtige berglandschappen van Spanje waren gereden zijn wij samen met Dessertghost afgeslagen naar Torremolinos.
In Torremolinos overwinterd namelijk een oud collega van Gert-Jan en mijn vader. Daar zouden we “een half uurtje” wat gaan drinken, dit is uiteindelijk 2 uurtjes geworden.

Daarna moesten we nog een dik uur rijden naar het verzamelpunt in Sotogrande. Goed, na enige conflict met paps over het instellen van de Garmin zijn we dan toch (bijna) in een keer naar het hotel toegereden.
Team La Freak had voor ons ondertussen een kaartje voor de ferry gekocht, dus nu lekker slapen tot morgenochtend om 6u de wekker weer gaat!

Dag 4:

Dag 4, eindelijk in Afrika! Ondanks dat er velen waren (inclusief ikzelf) die getwijfeld hebben aan het halen van Afrika is het toch gelukt!

Vanochtend zijn we om 6u opgestaan, om 6:45 stipt zouden we richting de ferry vertrekken. Wij waren samen met teamdessertghost en het grootste deel van de anderen op tijd paraat bij de auto.
De Spaanse gids zou ons de weg wijzen naar de ferry, wij stonden als derde in de rij! Toen de gids vertrok sloten wij aan, echter de auto’s achter ons waren te laat met starten.
De spanjaard had daar echter geen boodschap aan dus zijn we met ipv. 50 met 3 auto’s achter de gids naar de ferry toe gereden. De rest heeft het gelukkig ook gehaald uiteindelijk.

Na een boottocht van 45 minuten kwamen we dan eindelijk aan in het spaanse stukje van marokko, dus nu moesten we nog door de Marokkaanse duane heen.
Het begon al snel met stromen lopende mensen langs de doorgaande weg, blijkbaar forenzen deze mensen tussen Marokko en Spanje oid. Toen kwamen we aan bij de Marokkaanse duane kantoortjes.
Daar moesten we een formulier invullen om vervolgens door de controle te kunnen. Overal waren Marokanen die dit voor een paar euro’s voor je wilden doen.
Nou, Marokkaan 2 euro gegeven, formulieren ingevuld, nu ongelofelijk lang wachten op het seintje dat we door mochten rijden. Duane man: “heeft u wat aan te geven” Wij: “Nee” en toen mochten we door.

EINDELIJK IN MAROKKO!

Tussen de eindeloze massa Mercedessen hebben we met een groep teams staan wachten op de rest. Ongeveer 1,5u verder was iedereen door de duane en konden we de reis die nog 350 km zou zijn hervatten.
Het was ondertussen droog geworden, dus het begon goed! Vervolgens begon het weer langzaam om te slaan, eerst wind, toen motregen en vervolgens hoosbuien zoals ik nog nooit heb meegemaakt.
De straten veranderden in no-time in modderpoelen, de ruitenwissers van de Lada konden het eigenlijk niet bijbenen.

Toen de regen weer een klein beetje begon te bedaren, en iedereen erachter kwam dat hun wegenkaart van Marokko bij lange na niet gedetailleerd genoeg was reden we richting Fes. Vervolgens heeft het de gehele
dag geregend, de Lada hield het goed uit! We hadden nog wel een (bijna) ongeluk met de Lada, Paps was aan het rijden toen er een zwerfhond overstak voor de auto en omdat het erg nat was op de weg begon de
Niva te slippen en stonden we overdwars op de weg. Gelukkig waren er geen tegenliggers en kwam iedereen met de schrik vrij. Volgende keer ben ik toch bang dat het leven van de hond op de 2e plaats komt ipv ons leven!

Vervolgens weer met het konvooi getankt (benzine 90 eurocent) ondertussen rijdt de lada 1 op 8,5 dus is het goed te doen. Het probleem met de kachel is ondertussen grotendeels verholpen door het terugduwen van de warm/koud klep.
Maar nu heeft een ander probleem zich gevormd, de deur waar eerder een inbraakpoging bij gedaan was wil ondertussen NIET meer dicht. Op dit moment zit de deur met een stel spanbandjes vast aan de stoel, tijdens de regen kwam het water naar binnen.
Daar moeten we dus nog even goed naar kijken!

Rond 19:30 kwamen we aan na een lange rit met een gemiddelde van 50 km/u aan bij de camping in de stromende regen. Vervolgens na wat onderhandelen konden we in het bungalowpark overnachten, dus samen met dessertghost in een 4 pers kamer!
Nu voor het eerst Marokkaans eten!

Wordt vervolgd….

Dag 5:

Dag 5 van het hele avontuur, vanmorgen na de overnachting in een heerlijk bed rond 8u uitgecheckt uit het bungalowpark.
Eindelijk was het weer goed en we konden vertrekken. Vandaag was de planning niet meer in een groot konvooi te rijden maar in kleinere groepjes om vertraging te voorkomen.
Een deel van de auto’s is ondanks dat het afgeraden werd toch de extreme route gaan doen, wij hebben echter voor de escape route gekozen over asfalt.

Wij gingen voorop als navigator met als enige navigatiemiddel de ongedetailleerde kaart van Marokko en een GPS kastje wat ons hemelsbreed de richting van het eindpunt liet zien.
De allereerste afslag ging het daarom al fout, in plaats van rechtsaf na de camping gingen we linksaf terug het plaatsje Fes in, pas na een half uur rondjes rijden hebben we de juiste richting weer gepakt.

Gelukkig werd ons wachten beloond met adembenemend mooie berg landschappen en prachtige bergwegen. We reden in konvooi samen met Dessertghost, Divers 2 Dakar, Orangina en de deurdouwers.

Halfverwege kregen we de mededeling dat de extreme route van de rest was mislukt wegens hevige sneeuwval in de bergen.

Na een tocht van ongeveer 9 uur kwamen we dan eindelijk aan bij de Meski Oase, een prachtig stukje Marokko met palmbomen en helder water. Dus toen hebben we voor het eerst ons tentje opgezet.
Vervolgens met z’n allen gegeten in het restaurant dat bij de camping hoort. Bij deze camping waren er verschillende winkeltjes, hier heb ik ook een blauwe arabieren das geruild tegen mijn (te grote) mercedes polo.

S’avonds nog gezellig rond de auto gebivakeerd, voor mij werd het vervolgens 4u voordat ik mijn bedje zag. Rond die tijd kwamen ook de extreme gangers binnen.

Leuk detail: Peter van La Freak wou zijn tentje opzetten, gooit zijn tentje, matje en slaapzak op de grond en loopt terug naar zijn auto. Als hij even later omkijkt is het tentje verdwenen!

Het is voor iedereen een raadsel waar het tentje is gebleven, of het met de wind te maken heeft of dat het simpelweg is gejat.

Dag 6:

Vandaag heerlijk wakker geworden in de Meski oase, het was voor mij een beetje laat en gezellig geworden met de Eindhovense studenten maar toch was ik nog redelijk fris!

Het is vandaag maar 95 km rijden, dus een peulenschil in vergelijking met de vorige dagen. Samen met team Dessertghost, Divers en de Deurdouwers gingen we op pad.
Na bij de eerste tankstop na ongeveer 40 km water en brandstof te hebben ingeslagen en de bedelaars te hebben afgeslagen hebben we de route vervolgd.
Na een beetje zoeken hebben we de juiste weg richting de volgende overnachtingsplaats gevonden. het was 16 km asfalt, daarna was het gravel, zand en stenen. Het echte Dakar avontuur kon beginnen!

Dessertghost had na een paar hobbeltjes al de jerrycans van de imperial laten stuiteren en divers had een lelijke tik in de schokdempers. Lada ging wederom moeiteloos door de landschappen heen!
Na ongeveer een trip van 2 uur door dit landschap zonder wegen puur op de GPS kwamen we aan bij de camping. Na even te hebben gebabbeld met de campingbaas bleek dat de kamers 20 euro per nacht waren en de camping zelf 15 euro.
Dus we hebben besloten een kamer te nemen, met lekkere bedden, warme douche en eingen toilet.

De camping heeft een prachtig uitzicht over Dakar zandduien en het uitzicht is prachtig.

Samen met Jan-Willem van Divers 2 dakar ben ik vervolgens naar de garage gegaan om het schokdemperprobleem op te lossen. Het bleken een paar verdwenen rubbertjes te zijn, 50 dihram (4,70) en het was opgelost!
Uiteindelijk gezellig samen gegeten en rond half 11 ben ik lekker vroeg naar bed gegaan omdat ik toch nog wel een beetje kapot was van de zware nacht ervoor. Morgen lekker een rustdag, lada herinrichten en alles weer klaarmaken!

[Bartjuh80]

Dag 7

Vandaag was het een rustdag, maar uiteindelijk is er tijdens de rustdag nog ontzettend veel gebeurd. Vanochtend ben ik samen met de Woestijnkonijnen naar de garage gegaan omdat ze kapotte veren hadden die gelast moesten worden.
Dit kon helaas de garage waar ik gisteren met de andere teams langs ben gegaan niet fixen qua tijd, dus zijn we achterop een brommertje naar de volgende garage gebracht. Deze man laste ter plaatse de veren aan elkaar (op blote voeten en zonder handschoenen)

Vervolgens ben ik weer terug gegaan naar de camping om paps en dessertghost op te halen. We hebben daarna in het dorp nog in een internet cafe gezeten en ook nog wat sinasappels gekocht.

Op de camping hebben we het bakkie nog even afgesteld om maximaal bereik te genereren, we moesten er gewoon stukjes vanaf knippen om het antennetje binnen de juiste parameters te laten komen.

In het midden van de camping was er een zandheuvel waar iedereen het leuk vond om even de auto te testen. De allergrootste auto van het konvooi, een landcruiser uit 1983, op gigantische wielen ging het proberen. Echter bovenop de berg hielden ze het gas eventjes terug en toen zaten ze vast en ook muurvast.
Ik had het idee om de Lada ervoor te zetten en hem los te trekken. Dit hebben we dan ook geprobeerd! De Landcruiser kwam ook 30 cm vooruit maar toen brak de sleepkabel en schoot de haak met een gigantische snelheid tegen de wielkast van de lada met een schampschot deukje tot gevolg. Het leverde wel mooie plaatjes op.
Vervolgens heeft een auto met een trekhaak en wat dikkere spanbanden het klusje geklaard.

Toen begon het avontuur, samen met de blue camels ben ik nog even een stukje gaan testen in de zandduinen van de sahara. In de eerste instantie wilde dat niet heel erg lukken. De Opel Frontera 2.4i van de blue camels had zichzelf al na ongeveer 5 meter zand muurvast gereden.
Gelukkig kreeg ik hem er vrij vlot weer uitgetrokken met de Lada.Er was een Fransman in de buurt die volgens eigen zeggen de sahara al 4 maal had doorkruist die ons de nodige tips wist te geven. Allereerst hebben we de banden rondom op 1.2 bar gezet en de beste weg uitgestippeld.
Met een behoorlijke aanloop vloog de Lada toen met gemak over de eerste paar duinen heen om vervolgens naast een dode kameel tot stilstand te komen. Ook de Blue Camels vlogen door de duinen alsof het met niets ging. Er kwamen toen nog 2 andere teams langs die ook wat aan het klooien waren met hun patrol en feroza (op 3 cilinders)
Zei vlogen ook door hetzelfde pad wat wij hadden gemaakt om vervolgens vast te komen staan bovenop een zandheuvel, ze zijn met onze sleepkabel nog losgekomen hoorden wij achteraf. Wij stonden nog op een stuk gravel tussen verschillende duinen in, de enige weg terug was de weg hoe we waren gekomen. Deze weg was dan wel wat minder gemakkelijk vanaf de andere kant.
Toch een flinke aanloop genomen en de gok gewaagd, en ondanks dat de toeren van de Lada in de lage giering tot bijna 1200 zakte op het hoogste punt kreeg het autootje het toch voor elkaar de berg weer op te rijden. Ik sta ervan versteld wat voor super apparaat het steeds blijkt te zijn!

Morgen gaan we de niet-extreme bergroute nemen naar het volgende overnachtingspunt. We hebben hiervoor gekozen omdat de extreme routes in Marokko killing zijn voor de wagens en we de rustdag willen pakken voordat we in Mauretanie door het national park gaan. Dit hebben we toch besloten te doen omdat dit het mooiste stuk van de gehele route schijnt te zijn.

[Bartjuh80]

Dag 8

Vandaag zouden we een redelijk rustige dag moeten hebben, rond 9u weggereden met 6 auto's; divers, ghost, blue camels, desert angels en hakuna matatta. Het ging erg goed, tesamen gelunched in een leuk dorpje halfverwege de rit.

We hebben trouwens besloten de gemakkelijke route te nemen om de auto's te sparen voor extreme in Mauretanie, waar we toch over de oude handelsroute gaan rijden.

Na het lunchen hebben we besloten toch nog een binnendoor route te pakken naar Zagura. Echter kwamen we niet op de juiste offroad weg en hebben we daarom niet de juiste weg kunnen vinden. Dus toch maar weer verder over het asfalt.

Gisteren met Jan-Willem van Divers meegeweest om de radiator te laten spoelen omdat de Disco een koelingsprobleem had. Ook nog even een litertje olie afgelaten van de blue camels midden op de camping en de auto's zijn er weer klaar voor.

Vervolgens begon de zoektocht naar bier, wij bij een hotel gevraagd of we er bier kunnen kopen. Eerst was het niet mogelijk (omdat je hier nergens bier kan kopen) maar toen werden we toch meegenomen langs het zwembad door een paar gangen door de keuken naar een koelkast waar ze wat bier hadden staan. voor 150 dirham per flesje 1,50 euro konden we ze overnemen.

Vervolgens redelijk vroeg gaan slapen!



But no worries, we zijn nog steeds erg voorzichtig met de Lada! ook in de duinen alleen over het vlakke zand gereden!

[Bartjuh80]

Dag 9

Vandaag hebben we besloten via een andere route dan in het roadboek staat vermeld naar Foum Zguid te rijden.
Door deze route te nemen creeren we voor onszelf een rustdag in Icht, die rustdag hebben we normaal gesproken niet omdat we in Mauretanie extreme gaan.

We begonnen met een stukje off road rijden langs de rivier. Wij gingen voorop en probeerden het pad te vinden dat langs de rievier liep. De eerste poging zaten we echter te ver van de rivier af en strande het met een vastgelopen Dessertghost en Blue camel.
Toen hebben we iets meer zuidelijk aangehouden (weet wel, we rijden 100% op kompas) Kwamen we uiteindelijk op de weg langs de rivier. Deze weg was geweldig, we reden door dorpjes in palmbomen dwars door erg krappe steegjes waar we amper doorheen konden.
Het voordeel voor ons was dat we voorop reden dus er geen stof voor ons hing, de anderen reden in onze stofwolk dus konden zo nu en dan weinig zien. Hierdoor kwam het ook dat Divers met de imperial een palmboom aantikten waardoor een heel stuk van de imperial uit zijn gootjes scheeurde. Gelukkig zat alles nog vast genoeg om de reis te vervolgen.

Voor de rest hebben we weer mooie bergpassen over asfaltwegen genomen om vervolgens op een kleine camping in Foum Zguid te overnachten. Morgen rijden we door naar Icht

Dag 10

Vandaag lange asfaltweg richting Icht gereden, in 4 uurtjes waren we op de camping. Goede camping met netjes sanitair en goede douches. Het was ondertussen zo'n graad of 35 dus heerlijk vertoeven.
Marjon van Divers en ik gingen nog eventjes naar het dorp om groenten voor het koken te halen. We moesten dan wel door de politiepost waar we al een keer door waren gekomen. Dezelfde politiemannen deden net alsof ze ons nog nooit hadden gezien en vroegen nogmaals onze papieren.
We hebben ze keurig gegeven en gezegd dat we even boodschappen gingen halen. In het dorpje voor 10 dihram (nog net geen 1 euro) een hele tas vol met verschillende groenten en snacks gekocht. Vervolgens horen we een menigte lopen, bleek dat ook in dit dorpje een demonstratie tegen de gevestigde orde plaatsvond.
Marjon en ik hebben ons maar gelijk naar de auto begeven en we zijn weggereden langs de vreedzame betoging.

Toch even schrikken, vervolgens langs de politiepost. Wij moesten onze boodschappen laten zien, toen ik het tasje ophield pakte de man er zo 2 zakjes chips uit en we mochten doorrijden.
Vervolgens aan de campingbazin (franse vrouw) uitgelegd wat er was gebeurd en ze ging als een speer naar de post toe om de zakjes terug te halen. Wij hadden zoiets van; het zal wel 2 zakjes chips doen we niet moeilijk over.
Maar de bazin dacht daar anders over.

Lekker zelf gekookt en toen zagen we andere teams aankomen, blijkbaar was de extreme toch niet zo extreme geweest en waren ze wel toe aan een rustdag net als ons. De rest van de avond bleven de teams binnenstromen totdat vervolgens bijna iedereen bij ons op de camping stond.
Morgen dagje relaxen en de Lada prepareren voor het echte werk in Mauretanie.

[Bartjuh80]

Dag 11 en 12

Ok, deze dagen waren eigenlijk niets meer dan 1200 km overbruggen van Icht naar Dakhla. Echter hebben we toch een aantal leuke dingetjes beleefd.

Onderweg kom je gewoon ontzettend veel dromedarissen tegen en ook prachtige woestijnlandschappen. S'avonds op een 4x4 camping geslapen voor Laayoune. Wij waren als eerste op de camping samen met Divers 2 dakar en de vrijbuiters. De camping keek uit op een drooggevallen meertje met heel in de verte de oceaan. Dit gaf garantie voor mooie plaatjes.

Aan het einde van de middag nog even rondgereden door het meer met een berg 4x4's en ook een hoop 2wd auto's. En je raadt het al, er zaten er ook vrij snel een paar vast. Ik heb met de Lada de Opel Campo losgetrokken die overigens 50 meter verder weer een keer vast zat. Eenmaal terug op de camping kwam er iemand van Mercwaardig aan die zei dat ze vast zaten in het meer. Het was al aan het schemeren en dan is het in Marokko ook binnen 10 minuten volledig donker. Ik heb de rijplaten en scheppen uit de Lada gepakt en we zijn bovenop (jawel bovenop) de Blue Camels richting de 4x4 (waarvan de voorwielaandrijving kapot was btw) patrol van Mercwaardig gereden. Na de "bumpy ride" hebben we met veel moeite de patrol los gekregen en konden we in het pikkedonker weer terug naar de camping. Leuke offroad training. Vervolgens s'avonds samen met de gasten van Blue Camels, Oizo en Mercwaardig iets te veel biertjes, wijntjes en jenevertjes gedronken om vervolgens om 7u brak wakker te worden voor de volgende ruk van 700 km.

Nu lekker in 4 sterren hotel in Dakhla, morgenochtend om 7u vertrekken richting Mauretanië.

[Bartjuh80]

Dag 13

Vandaag de grens van Mauretanië overgestoken. Dit duurde verschrikkelijk lang, allemaal zinloze langzame rompslomp met paspoorten en half gecontroleerde briefjes. Pas na ongeveer 3 uur konden we doorrijden UIT Marokko en toen moesten we Mauretanië nog in. Dit duurde wederom 3 uur, dus weer een hele opgave.

Vervolgens door verkeer uit de hel door een stadje gereden naar een camping waar ik overigens nu wel zit te internetten.

Straks de bush bush in en over 3 dagen naar Senegal.

[Bartjuh80]

Dag 14
Na een nacht te hebben geslapen op een keurige camping in Nouadibu gingen we op weg. Met de gebruikelijke Afrikaanse slag vertrokken we om "9 uur" wat vervolgens half 12 werd.
In een colonne eerst 170 km asfalt, daarna sloegen we linksaf het zand in richting de zee. In groepjes van 5 (en in ons geval 6) gingen we verder. De ondergrond bestond voornamelijk uit redelijk vast zand en wat gravel.
Op een paar vastzit probleempjes na ging het allemaal super met de groep, de Lada tufte overal zonder problemen doorheen.
We reden trouwens samen met een Opel Campo, landrover discovery, Audi 80, Citroen Ami (1974!) en een Volvo 240. De Ami had op een gegeven moment een terugkerend probleem de carosserie is namelijk in 2en gebroken dus de auto stond o\/o op z'n wielen.
Met een paar spanbanden en de expertise van de deurdouwers hebben we het tijdelijk kunnen fixen.
Grappig detail; s'ochtends hebben de studenten met de Jeeps een geit gekocht om s'avonds op te eten. Het beest werd in een juten zak gestopt met het hoofd eruit en vervolens kon het mee in de koffer van de Renault 4.
Eenmaal op de overnachtings plaats te zijn aangekomen werd het beest dan ook met een bot mes onthoofd en vervolgens opgepeuzeld. We zitten trouwens nu aan de atlantische oceaan, zelfs nog gezwommen met Mercwaardig.
Having the time of my life here! De Lada klapt gewoon met 90 door het zand iedereen voorbij!
Morgen stuk over het strand door de branding.
Dag 15

Nog een dag offroad in het national park van Mauretanië! Ge-wel-dige dag gehad, we begonnen met een lang stuk door de duinen. Een voor een kwamen de 2wd auto's vast te zitten.

Hier en daar een handje geholpen, echt ploeteren om alle auto's door het zand te loodsen. Omdat we met een redelijk grote groep onderweg waren ging alles niet echt snel en moesten we soms lang wachten voor we de reis konden vervolgen.

Na verloop van tijd kregen we over de radio te horen dat de Ami weer verder doormidden gebroken was, met 20 auto's in een grote kring om het ding heen (midden in een zandstorm btw) hebben we het apparaat weer wat gefixt. Maar omdat de aandrijfassen tegen de carosserie (wat ervan over was) liepen moest de auto wel worden gesleept.

Toen kwamen we op een grote zandvlakte en konden we even planken met de auto's! De Lada heeft zelfs 110 gereden over het zand! Tussen de grote stofwolken heen hebben we mooie film en foto beelden kunnen maken.

Vervolgens kwamen we aan bij de bivak, vlakbij een dorpje met een hele hoop leuke kids (wel opdringerig) Vervolgens weer gezwommen in de atlantische oceaan. Er waren misschien wel 30 militairen die ons kamp beveiligden, veilig maar rustig even naar de toilet was er niet bij zonder een zaklamp in je gezicht.

Morgen over het strand knallen!

Dag 16

Vandaag gaan we over het strand rijden met de hele groep. Om 9u vertrekken, wat in Afrikaanse begrippen betekend om 10 u vertrekken. Vervolgens tot aan de duinen gereden een stukje van onze bivak vandaan, de gidsen gingen het strand verkennen en kwamen tot de conclusie dat het water nog niet laag genoeg was.

Toen ben ik samen met de jongens van Mercwaardig maar een potje gaan voetballen. Na verloop van tijd kwamen er een paar Mauretaanse jongentjes meedoen met voetballen, erg leuk! Dus ik heb ze een petje gegeven en we hebben een van de kids nog verbonden omdat ie een verbrande hand had.

Daarna konden we het strand op, de tweewielers eerst, met een bloedgang knalden ze het eerste stuk zand in om te voorkomen dat ze zichzelf vast reden. Dit ging niet heel erg soepel bij sommigen. Na wat duw en trekwerk was iedereen op het strand en konden we in het stukje net boven de branding beginnen met rijden.

Al snel bereikten we snelheden van rond de 70 km/u over het strand; erg leuk.

Na een kilometer of 40 was het weer over en uit met de pret en moesten we richting het asfalt. Het viel me een beetje tegen dat ondanks de erg mooie kustlijn er geen beloofde grote scheepswrakken te zien waren. Op een paar vissersbootjes na was het strand gewoon helemaal kaal!

Toen we in Nouachot (oid) aankwamen hebben we eerst met onze mede teams en gids een overnachtingsplaats gezocht in een hotel. Heerlijke kamers voor nog geen 20 euro voor z'n 2en.

Morgen gaan we Senegal in....

Dag 17 & 18,

Naarmate we de grens van Senegal naderen wordt het landschap voor mijn gevoel steeds meer "Afrika", alles wordt groener en de bevolking wordt steeds donkerder.

Bij de grens van Senegal aangekomen is het weer een kwestie van wachten, gelukkig is alles goed geregeld en met ruim 100 euro smeergeld per auto zijn we de grens in ongeveer 3 uurtjes over.

Tijdens het wachten op de douane hebben we de locals nog leren lummelen, erg leuk! Ze werden er steeds fanatieker in!

De tweede dag was het nog een 300 km tot aan Dakar, dit hebben we in een grote colonne gereden. De Lada gaat nog steeds als een speer, we hebben nog geen enkel probleem gehad. Totdat vlak voor de finish de linker schokdemper van de carrosserie afbrak. In principe geen groot probleem en ook weer opgelost met 2 lasnaadjes. Morgenochtend komt er een local met een las apparaat om het te fixen!

Dan een heerlijk rustdagje op een geweldige camping met zwembad!

[Bartjuh80]

De laatste dagen:

De laatste dagen, de trip naar Fatoto. De avond voordat we om 6u opmoesten om naar Fatoto te gaan zijn we samen met de Deurdouwers, de Ami, de audi 80, de 190e en de volvo gasten uit eten gegaan in het kombo beach resort. Het eten daar was heerlijk! Vervolgens zijn we nog even in de beachbar van het resort gaan zitten, daar was het happy hour (A) dus hebben we een paar cocktails gedaan. Er stond een Dj ontzettend beroerd te mixen op z'n 1000's (jaja dat wel) Dus ben ik eventjes naar hem toegegaan om te kijken of ik hem kon helpen, een paar truckjes uitgelegd en de volgende mixjes gingen verbazingwekkend beter!

Vervolgens besloten om nog te gaan stappen in de plaatselijke discotheek, we hadden namelijk gehoord van de Woestein en Woestzwei dat je volledig belaagd wordt door hoeren e.d. als je nog maar een teen binnen zet. Dat wilden we allemaal ook wel eens meemaken! Dus iedereen (behalve mijn vader :p) een taxi genomen richting de Duplex, de discotheek. Daar mijn laatste 5 euro aan de entree uitgegeven en vervolgens naar binnen gegaan. Er waren een hele hoop andere challengers binnen en zelfs ook mensen van de Go for Africa challenge. (soortgelijk gebeuren) Het bleek in de Duplex allemaal super mee te vallen met de hoeren, het was zelfs ontzettend gezellig! Met constant klippende boxen was de muziek toch nog bijzonder goed aan te horen. Vervolgens veel te veel gedronken en pas om 4 u s'nachts in de propvolle koffer van de Mercwaardig 2 mee terug gereden naar het resort.

Goed, na 2 uurtjes slapen in een beetje brakke toestand wakker geworden om te vertrekken naar Fatoto! We zouden om 7u de boot pakken om dan vervolgens om 8u aan de overkant de weg te pakken, echter werd het door vertragingen a la Afrika half 2 dat we aan de overkant waren. Dus we hadden nog een erg lange reis voor de boeg. Gelukkig was ik zo gaar dat ik het grootste deel van de reis heb geslapen. Om 7u kwamen we na een relatief soepel verlopen reis aan in het dorpje Fatoto. Erg leuk dorpje van riethutjes en smalle zandweggetjes. Ongelofelijk hoe die mensen dat hier allemaal uithouden in de brandende hitte zonder enige faciliteiten als stroom, stromend water en riolering. Wij kregen een hutje naast het huisje van Sanna (onze project gids) alles was uiteraard zeer primitief. Toen kregen we eten, er kwam een grote schaal met rijst en een pannetje met een een of andere chicken tonight saus met een volledige kip erin. Het was bewonderingswaardig lekker! S'avonds nog eventjes met de kindjes buiten, erg leuk om met de sommige Engels sprekende kinderen te praten.

De volgende ochtend langs de projecten gegaan, eerst langs een bananen plantage naast het dorpje zelf. Hier worden de waterputten gebruikt om de bananenbomen te laten groeien tijdens de droogte. Erg interessant om te zien hoe ze dit allemaal klaarspeelden. Naast dit project lopen er ook verschillende projecten met moestuintjes die door de waterputten worden bevloeid. Toen gingen we naar de school en naar het "ziekenhuis" bij de school was niet heel veel te zien, daar hebben we wel een paar dozen met pennen afgegeven voor de kinderen. Het ziekenhuis was wel een hele eye opener, het was allemaal erg behelpen en de directeur van de toko heeft ons dan ook overal rondgeleid. Erg om te zien dat er geen kamer is waar het niet smerig is en dat alles op een primitieve manier gebeurd. Ook hebben ze veel problemen met de stroomvoorziening waardoor koel en onderzoeksproblemen ontstaan. Ze hebben echter wel generatoren gesponsord door een stel Fransen, maar daarvoor is weer geen benzine. Ik trok een van de dozen van de generators open en er zat gewoon een muizennest in, ik zag ze zo lopen. Toen kaartte hij het probleem aan dat er een erge opkomst is in diabeten, dat dit een groter probleem is dan malaria op dit moment. Echter hadden ze in Fatoto totaal geen bloedglucose metertjes om dit te testen. Toen heb ik beloofd dat ik mijn oude metertjes en teststrips mee ga geven met Tonnie.

Eenmaal terug in het dorpje hebben we al onze overgebleven spullen, dus ook nog een load met petjes aan de dorpelingen gegeven! We werden bestormd! Ze waren wel allemaal erg blij, toen zijn we vertrokken naar Georgetown waar ik dit nu zit te typen. Morgen nog 3-4 u rijden naar Banjul en dan naar huis.....

[Bartjuh80]

Voor hier nog even wat extra toelichting van de verkoop van de Niva(wel zo leuk natuurlijk) De dagen voor de veiling in Banjul stonden er al veel mensen naar de Lada te kijken, ze zeiden allemaal "good car" "strong car" en waren wel geinteresseerd in het apparaat. Alleen vielen er al een hoop af bij het horen dat het een benzine auto is.

Wij zijn zelf helaas niet aanwezig geweest bij de veiling omdat we naar ons goede doel gingen, anderen hebben wel foto's genomen van de verkoop als het goed is. Deze ga ik asap posten!

De opbrengsten van de veiling vielen een beetje tegen voor iedereen eigenlijk, dit komt omdat het ook hier crisis schijnt te zijn. De lada heeft 41000 punten opgebracht en dat is omgerekend ongeveer 1100 euro. (ter vergelijking de meeste patrols gingen voor rond de 35000) De recordhouder was een Nissan King Cab voor 197000 punten!

Snel komen de foto's!

[Bartjuh80]

Op dit moment ben ik mijn foto's aan het uploaden naar mijn Picasa album

verwacht dat ze er over 1 uurtje opstaan:
https://picasaweb.google.com/bart80/Amsterdamdakar2011#